یکی از کمیته‌های زیر نظر فدراسیون نجات‌غریق و غواصی، کمیته آب‌درمانی است که طی سال‌های اخیر بیش از گذشته فعالیت‌های مستمری را در دستور کار قرار داده است.
به گزارش روابط عمومی فدراسیون
نجات‌غریق و غواصی، برگزاری دوره‌های تربیت مدرس توسط فدراسیون صورت می‌گیرد اما برگزاری
دوره‌های مربیگری آب‌درمانی برعهده هیات‌های استانی است که تاکنون دوره‌های زیادی از
سوی این هیات‌ها برگزار شده است.
اصلی‌ترین هدف کمیته آب‌درمانی کمک
به بهبود سلامت مردم و برطرف کردن مشکلاتی است که طی آسیب‌های ورزش و یا مصدومیت‌ها
و عارضه‌هایی که ممکن است هر فردی دچار آن شود، طراحی و برنامه‌ریزی شده است. در واقع
آب‌درمانی می‌تواند عامل مهمی در جلوگیری از پیشروی عضو آسیب دیده می‌باشد.
اثرات آب‌درمانی در تغییر شکل بافت
نرم، عضلات، تاندون‌ها و لیگامنت‌ها کاملا مشهود است و نباید توقع داشت با آب‌درمانی،
پارگی‌ها، در رفتگی‌ها و تغییر شکل استخوان‌ها را درمان کرد.
یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که این روزها
مردم عادی با آن روبرو هستند کمردرد است که به شکل‌های متعدد در افراد بروز پیدا می‌کند.
زندگی ماشینی، عادت‌های غلط، نشستن‌های طولانی مدت، بد نشستن و فقر حرکتی می‌تواند
موجب کمر درد شود که در بدترین حالت بیرون‌زدگی فتق دیسک را به همراه خواهد داشت. در
مورد فتق دیسک اجازه پزشک برای آب درمانی ضروری است. باید توجه داشت اگر پارگی
دیسک اتفاق افتاده باشد آب‌درمانی کمک چندانی به بهبودی نخواهد کرد.
آب‌درمانی یک روش درمانی غیردارویی
مناسب می‌باشد که می‌تواند باعث کاهش درد، افزایش قابلیت انعطاف‌پذیری عضلات و استخوان‌ها
و در نتیجه کاهش اسپاسم‌های عضلانی و افزایش قدرت و توان فرد شود.
غوطه‌ور شدن در آب سبب افزایش عملکرد
عضلانی اسکلتی، قلبی – عروقی، کاهش مشکلات روحی روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی
و کاهس خستگی در بیمار می‌شود.
سه خاصیت مهم آب یعنی شناوری، مقاومت
و جریان آب باعث شده است تا آب‌درمانی در کاهش درد تأثیر داشته باشد. به دلیل ویژگی
خاصیت شناوری، وزن بدن هنگامی که بدن در آب قرار دارد تا ۹۰ درصد کاهش می‌یابد و در
نتیجه از فشار وارد بر مفاصل به طور قابل توجهی کاسته می‌شود و بدن می‌تواند حرکات
را به طور کامل انجام دهد. اگر از بیماران سئوال شود حتما خواهند گفت اجرای حرکات ورزشی
در آب بسیار راحت‌تر از خشکی است، به گونه‌ای که حتی گاهی قادر به اجرای این حرکات
در خشکی نیستند.
پیاده‌روی در آب با دمای مناسب از بهترین
فعالیت‌ها برای درمان کمردرد است. در آب وزن از روی کمر برداشته می‌شود، از این رو
فعالیت‌هایی همچون کرال پشت و شنا از پهلو برای بیماران مبتلا به کمردرد، روش‌های مطمئنی
است. حرکات معلق در آب بوسیله کمربند آب درمانی همراه با شنای کرال پشت روش دیگری است
که به بهبود کمردرد کمک می‌کند.
باید توجه داشت تمرینات در آب باید
با دقت و نظارت مربی متخصص صورت پذیرد و از تمریناتی که موجب درد می‌شود اجتناب کرد.
یک مربی آب‌درمان باید وضعیت قلب و ریه فرد را مورد ارزیابی قرار دهد و فعالیت بدنی
مناسب را براساس توانایی‌ها انتخاب و برنامه‌ریزی کند.
دردهای مزمن کمر که براثر خستگی، اسپاسم‌های
عضلانی و ناتوانی در انجام دادن کارهای روزانه بوجود آمده با 8 هفته تمرین و هر هفته
دو الی سه جلسه، کاهش درد و بهبودی را به دنبال خواهد داشت. مدت زمان تمرین هم بین
3 الی 6 ماه پیشنهاد می شود البته در موارد حاد تا چند سال باید آب درمانی ادامه پیدا
کند.
در نهایت می‌توان نتیجه گرفت، آب‌درمانی
موجب افزایش قدرت عضلانی، دامنه حرکتی، انعطاف‌پذیری می‌شود که برای بهبود کمر درد
ثمربخش خواهد بود.